من او را در پلتفرم BTC Sugar Dating ملاقات کردم. نامش کسری بود و پروفایلش نشان میداد که فقط یک کارمند معمولی است، نه از آن دسته Sugar Daddyهای ثروتمند و پرزرقوبرق. عکسش ساده بود – یک پیراهن، لبخندی آرام و گرمایی بیتکلف. در توضیحاتش نوشته بود: «دنبال تجملات مادی نیستم، فقط کسی را میخواهم که بتوانم صادقانه باهاش حرف بزنم.» این جمله کنجکاوم کرد، پس به پیامش پاسخ دادم.
اولین دیدارمان در یک چایخانه کوچک در شهر بود، با میزهای چوبی و عطر ملایم چوب صندل. او شلوار جین تمیز و پیراهن سفید پوشیده بود، چای اولانگ سفارش داد و با خجالت گفت: «من خیلی در حرف زدن مهارت ندارم، ولی دوست دارم داستان تو رو بشنوم.» لبخند زدم – در BTC Sugar Dating، بیشتر آدمها سعی میکنند خودشان را به نمایش بگذارند، اما او متفاوت بود، صادق. سؤالاتش ساده بود، مثل «اخیراً چی تو رو خوشحال کرده؟» اما بهنوعی حس آرامش نادری به من داد.
کسری ثروتمند نبود. قبل از هر دیدار، از طریق پلتفرم بیتکوین میفرستاد – مبلغ زیادی نبود، اما همیشه بهموقع و شفاف. بعد از انتقال، پیامی میفرستاد: «ممنون که وقتت رو به من میدی. بهزودی میبینمت.» این اعتماد مستقیم دلچسب بود. ماهیت غیرمتمرکز بیتکوین همهچیز را تمیز میکرد – بدون هزینههای پنهان، بدون ابهامهای عاشقانه، فقط یک توافق روشن.
دیدار دوممان پیادهروی در پارکی هنگام غروب بود. نور روی دریاچه منعکس میشد و او کتابی در دست داشت و گفت: «تازگیها خوندم که ارزش واقعی توی چیزی که داری نیست، توی چیزیه که قدرش رو میدونی.» کمی از زندگیش گفت: پسری از خانوادهای معمولی، سخت کار میکنه اما همیشه حس میکنه چیزی کمه. گفت به BTC Sugar Dating نیومده برای هیجان، بلکه برای پیدا کردن کسی که بهش احساس نیاز شدن بده. گوش دادن به حرفهاش باعث شد بفهمم صداقتش از هر هدیه لوکسی باارزشتره.
بار سوم در یک رستوران کوچک بود، با غذاهای ساده اما دلچسب روی میز. پرسید: «اگه میتونستی انتخاب کنی، زندگی دیگهای رو میخواستی؟» لحظهای مکث کردم – کم پیش میاومد کسی همچین سؤالی ازم بپرسه. از آرزوها و چالشهام گفتم، و او ساکت گوش داد، گاهی سر تکان داد، با چشمانی پر از فهم. توی اون لحظه حس کردم این مرد، با اینکه ثروتمند نیست، چیزی بهم داد که نمیشه قیمت گذاشت: احترام. این از هر هدیه گرونقیمتی باارزشتر بود.
هرچه بیشتر همدیگه رو میدیدیم، بیشتر منتظر دیدارش بودم. او هرگز وعدههای پوچ نداد یا از پول برای پنهان کردن احساساتش استفاده نکرد. جزئیات کوچیکی که بهش اشاره کرده بودم رو به خاطر داشت، مثلاً چای مورد علاقهام، و دفعه بعد یه بسته کوچیک از اون چای آورد. گفت: «چیز زیادی برای دادن ندارم، ولی امیدوارم حس کنی که برام مهمه.» این جزئیات باعث شد اون ارزشمندترین مشتریای باشه که توی BTC Sugar Dating دیدم – نه به خاطر پول، بلکه به خاطر قلب و احترامش.
یه شب، کنار رودخونه قدم میزدیم و نسیم ملایمی صورتمون رو نوازش میکرد. گفت: «بعضی وقتا فکر میکنم دارم دنبال تعریف موفقیت دیگران میدووم و یادم میره خودم چی میخوام.» برای اولین بار به نظر شکننده اومد، و این صداقت منو بهش نزدیکتر کرد. گفتم: «شاید موفقیت واقعی پیدا کردن لحظههاییه که بهت آرامش میدن.» لبخند زد و گفت: «حرف زدن با تو همیشه کمکم میکنه جواب پیدا کنم.»
توی آخرین دیدارمون، یه دفترچه کوچیک بهم هدیه داد، پر از خاطرات گفتوگوهامون و افکارش، مثل: «همراه واقعی کسیه که نمیذاره تنها بمونی.» وقتی ورقش زدم، اشک توی چشمام جمع شد. گفت: «ممنون که باعث شدی حس کنم یه آدم معمولی مثل منم ارزش شنیده شدن داره.»
وقتی پرسیدم چرا BTC Sugar Dating رو انتخاب کرده، لبخند زد. «اینجا میتونم به سادهترین شکل صادقانه ارتباط برقرار کنم. بیتکوین همهچیز رو شفاف میکنه، و تو باعث شدی معنیدار بشه.» حرفهاش تو ذهنم موند. توی این پلتفرم، پول فقط یه واسطهست، اما ارزش واقعی توی درک و احترام متقابله.
کسری شاید ثروتمندترین مشتری نبود، اما صداقت و مراقبتش معنی ارزش رو برام عوض کرد. از طریق BTC Sugar Dating فهمیدم ارزش واقعی با پول اندازهگیری نمیشه، با قلب حس میشه. اون اینو به من نشون داد.
