فکرشم نمیکردم یه پلتفرم که توش زمان رو با بیتکوین عوض میکنن، بتونه از «عشق آزاد» صادقتر باشه. یه شب سرد تو تهران، تو کافهای تو کریمخان نشسته بودم و داشتم BTC Sugar Dating رو چک میکردم. پیام از یه مرد به اسم کسری: «آخر هفته وقت داری؟ یه بیتکوین برای گپ.» خندیدم. یه بازی ساده و تمیز. ولی فکرشم نمیکردم این بازی بهم نشون بده صداقت واقعی چیه.
عشق آزاد؟ قشنگ به نظر میاد، نه؟ حرفای عاشقانه، شام رمانتیک، «همیشه کنارت میمونم». همش دروغ. نامزدم استاد این حرفا بود—قسم میخورد عاشقمه، ولی پشت سرم با یکی دیگه چت میکرد و منو متهم میکرد که «زیادی حساسم». اون خیانت مثل چاقو بود، کاری کرد دیگه به عشق باور نداشته باشم. برای همین رفتم سراغ BTC Sugar Dating، نه برای پول، برای اینکه ببینم رابطه بدون دروغ چه شکلیه.
کسری، اواسط ۴۰ سالگی، تو تکنولوژی کار میکرد، چشمای خسته ولی حرفاش عجیب صادقانه بود. تو یه بار شیک تو زعفرانیه قرار گذاشتیم، نور کم، صدای جاز. گفت: «از صراحت این اپ خوشم میاد. لازم نیست کسی ادا دربیاره.» سر تکون دادم، ولی تو دلم: به این راحتیه؟ ولی کمکم فهمیدم صداقت اینجا از هر رابطه «واقعی» که داشتم، قویتره.
تو BTC Sugar Dating همهچیز مشخصه: تو وقت میدی، من ارزش میدم، با بیتکوین تسویه میشه، بدون دردسر. بعد اولین دیدار، کسری یه بیتکوین فرستاد با یه یادداشت: «مرسی بابت خندههات.» به کیف پولم نگاه کردم، نه فقط به خاطر پول، بلکه چون وعده الکی نداد، نگفت «زنگ میزنم». اون چیزی که گفته بود رو انجام داد. این حس اطمینان؟ این احترام بود، چیزی که عشق هیچوقت بهم نداد.
عشق آزاد یه بازیه—دوسم داره؟ داره گولم میزنه؟ آخرش دیوونه میشی. ولی اینجا کسی این بازی رو نمیکنه. تو دیدار دوم، کسری پرسید: «چی میخوای؟ غیر از پول.» فکر کردم، گفتم: «میخوام گوش بدی، نه اینکه سرسری رد کنی.» اون ساکت گوش داد به استرس کاریم، به ترسام از آینده. نه عشوهای، نه خطایی—فقط توجه. این از هر اعتراف عاشقانهای واقعیتر بود.
جامعه میگه این رابطهها «کثیفن»، میگن ما «احساساتو میفروشیم». ولی من میگم عشق معمولی خیلی منافقانهست. پشت «دوستت دارم» چقدر کنترل و فریب قایمه؟ تو BTC Sugar Dating، کسی ادا درنمیاره. بیتکوین با شفافیتش، اعتمادو بینیاز میکنه—همهچیز واضحه. هر تراکنش مثل یه توافق برابر میمونه، نه بازی قدرت. این برابری رو هیچکدوم از دوستپسرام بهم ندادن.
البته بینقص نیست. بعضیا فکر میکنن بیتکوین بهشون حق همهچیز میده. فوری بلاکشون میکنم. تو دیدار سوم، کسری یه سوال زیادی شخصی پرسید. خندیدم: «این تو قرارداد نیست.» گفت: «به حد و مرزهات احترام میذارم.» احترام؟ نامزدای قبلیام حتی معنی این کلمه رو نمیدونستن، فقط بیشتر میخواستن.
حالا بعد پنج تا دیدار با کسری، همیشه سر وقت بیتکوین میفرسته، گاهی با یه یادداشت: «مرسی که خودتی.» فهمیدم صداقت BTC Sugar Dating تو قولای ابدی نیست، تو لحظه حاله. ما ادای عاشقا رو درنمیاریم، ولی یه ارتباط واقعی میسازیم. این از هر «تا ابد عاشقتم» دروغین، باارزشتره.
شاید یه روز این پلتفرم رو ترک کنم، دوباره دنبال «عشق» برم. ولی الان عاشق این صداقتم. بهم یاد داد که رابطهها با خیال و دروغ ساخته نمیشن، با احترام و مرزهای روشن ساخته میشن. BTC Sugar Dating بهم آزادی داد—نه اون آزادی که کور میکنه، بلکه آزادی انتخاب با ذهن باز. و این؟ از عشق آرومتره.
