İstanbul’daki dairemde nemli bir yaz akşamı, şehir ışıkları pencerede parıldıyordu. Telefonumda BTC Sugar Dating uygulaması açıktı. Ben Elif, 26 yaşında, yoğun bir reklam ajansında grafik tasarımcıyım, dışarıdan parlak, içten boş. Bu platformda Can’la tanıştım, merak uyandıran ve kafamı karıştıran bir adam. İlk buluşmamız, duygusal sınırlar ve gizli gerçekler arasında bir yolculuğun başlangıcı oldu, bu ilişkinin anlamını sorgulamama neden oldu.
BTC Sugar Dating’e büyük umutlarla katılmadım. Bitcoin ödemeleri şeffaflık ve güvenlik vadediyordu, bu da içimi rahatlattı. Profilimi basit tuttum: “Sanat aşığı, gece sohbetlerini sever, samimi bir bağ arar.” Can’ın profili dikkatimi çekti—kahve fincanı tutan ellerin fotoğrafı, bio: “Zaman kısa, anı yaşa.” Mesajı kısa: “Hafta sonu boş musun? Kahve benden.” Cevap verdim, o da platform üzerinden Bitcoin gönderdi, notla: “Görüşmek için sabırsızım.”
İlk buluşma Cihangir’deki sanatsal bir kafede. Can koyu bir takım elbiseyle geldi, sakin ama mesafeli. Siyah kahve sipariş etti ve “Burayı severim—sakin, odaklanabiliyorsun,” dedi. Filmler ve şehir hayatı konuştuk, neden burada olduğumu sordu. Dürüst oldum: “Özgürlük istiyorum—belki maddi, belki manevi.” Başını salladı, bakışı sorgulayıcı. Ayrılırken Bitcoin gönderdi, “Zamanın için teşekkürler, Elif,” dedi. Hafif bir gerilim vardı, sanki görünmez bir sözleşme imzaladık.
İkinci buluşmada sanat galerisi önerdi. Tablolar hakkındaki yorumları şaşırttı. “Sanat hikayeler saklar, ama cevapları kendin bulmal ısın,” dedi. Şakayla, kendi hikayesini mi arıyor dedim. Duraksadı, sonra “Belki,” dedi. Biraz geçmişinden bahsetti—teknoloji girişimcisi, yalnızlığa alışık ama bunu kabul etmek istemiyor. O gece Bitcoin gönderince, bunun sadece para olmadığını hissettim—sınırları test ediyorduk. Onun sırrı neydi?
Üçüncü buluşma gizli bir Japon restoranında. Loş ışıkta Can daha rahattı, hatta şaka yaptı. “Tamamen dürüst olunabilir mi?” diye sordu. Düşündüm ve “Zor, ama denemek isterim,” dedim. Bakışları sözlerimi tarttı. Yemekten sonra Bitcoin gönderdi, mesaj: “Dürüstlüğün nadir.” Tehlikeli bir yakınlık hissettim, sanki geçmememiz gereken bir çizgiye yaklaşıyorduk. İşlem miydi, yoksa daha fazlası mı?
Dördüncü buluşmada Boğaz’da yürüdük. Aniden, “Elif, nadiren gerçeği söylerim, ama seninle istiyorum,” dedi. Başarısız bir evlilikten, duygulardan korkudan, ama bağ kurma arzusundan bahsetti. BTC Sugar Dating onun için güvenli bir sığınak—Bitcoin’in anonimliği büyük vaatler gerektirmiyor. Dinlerken karışık hissettim. Ben de incinmekten korktuğum için bu platformu seçtiğimi, sınırları net tuttuğumu söyledim. Başını salladı: “Belki ikimiz de kaçıyor ve arıyoruz.” O geceki Bitcoin transferi itiraflarımızı mühürler gibiydi.
Beşinci ve son buluşma çatı barında. Can yorgun görünüyordu, iş için yurtdışına taşınıyor, bu muhtemelen son görüşmemizdi. Pişman mısın dedim. Gülümsedi, başını salladı: “Sen bana zayıflıklarımı gösterdin.” Cesaretlendim: “Hayatında bir anı olmaktan korkuyorum, ama daha fazlasını istemekten de korkuyorum.” Sustu, son Bitcoini gönderdi, yazdı: “Sen bir anı değilsin.” Şafağa kadar konuştuk, söz vermeden.
Evde, BTC Sugar Dating işlem geçmişine baktım—beş transfer, beş buluşma, her biri vedaya benziyordu. Can’ın gizemi ve temkini beni büyüledi ve hayal kırıklığına uğrattı. İlişkimizin gerçeği parada değil, kısa sürede birbirimizin gerçeğine nasıl dokunduğumuzdaydı. Onun sessizliği, itirafları, benim sorularım, temkinim—oyun buydu. BTC Sugar Dating’in net kuralları ihtiyaçlarımızla dürüst olmamızı sağladı, ama bazı duyguların sınırları aşamayacağını hatırlattı.
Bu kısa ilişki, modern ilişkilerin doğasını düşündürdü. Yakınlık isteriz ama incinmekten korkarız; özgürlük peşinde koşarız ama bağa ihtiyaç duyarız. Anlam, sonda değil, paylaşılan anların samimiyetinde. BTC Sugar Dating cevap değil, ama kurallarla kendi gerçeğini bulma alanı. Can gitti, ama yakınlık ve mesafe arasında denge kurmayı öğrenerek kendi gerçeğimi buldum.
