İstanbul’un neon ışıklarında, geçici buluşmalara alıştım sanıyordum. BTC Sugar Dating benim için sadece net bir anlaşma platformuydu: Ben zaman veririm, sen Bitcoin, bağlayıcı hiçbir şey yok. Ama o gece, sadece 60 dakikasını almak istemiştim, o ise bana koca bir gece samimiyet sundu.
Adım Elif, 28 yaşında, serbest grafik tasarımcı. Hayat idare eder, ama sanki bir şey eksik. Arkadaşlarım fazla mesafeli olduğumu, aşkı tuzak gibi gördüğümü söylüyor. Belki haklılar, ama boş sözlerden bıktım. BTC Sugar Dating’e hevesle katıldım, kaybedecek neyim var ki? Onun profili sade: 32 yaşında, teknoloji sektöründe, film ve gece yürüyüşlerini sever, profil fotosu bulanık bir kahve fincanı. Hafifçe mesaj attım: “Hafta sonu bir saat sohbet edelim mi?” Hızlı cevap: “Tamam, yer seç.” Ardından küçük bir Bitcoin transferi, notla: “60 dakika, anlaştık.” Sırıttım—ne kadar net.
Karaköy’de küçük bir barda buluştuk, loş ışıklar, fonda caz. Köşede bekliyordu, sade siyah kazak, sanki bağımsız filmden fırlamış. Ayağa kalktı, gülümsedi: “Fotoğraftakinden daha canlısın.” Göz devirdim—ne klişe—ama oturdum, bir saatlik “işime” hazır.
Fakat bir şeyler ters gitti. Adı Kerem’di, ağzı laf yapan tiplerden değildi. Yavaş konuşuyordu, ama her kelime içime işledi. Nasılsın, diye sordu, ben geçiştirdim: “Hayat koşuşturmaca, işte.” Gülümsemedi, gözlerime bakıp: “Hiç durup nefes alıyor musun?” Donakaldım—kim böyle soru sorar? Kendinden bahsetti: teknolojide sıradan bir adam, stresli, uykusuz, gerçekten konuşacak kimsesi yok. “BTC Sugar Dating’e geldim, çünkü bir saat bile olsa dürüstçe konuşabileceğim birini arıyorum.”
Kalbim sarsıldı. O “profesyonel gülüşüm” çatladı. Filmlerden girdik—*Eternal Sunshine*’ı seviyor, duyguların çiğliği yüzünden. Dalga geçtim: “Teknolojici böyle film mi izler?” Gülümsedi: “Teknolojicilerin de kalbi var.” Saat doldu, ama bitirmedim. Bir tur daha içki söyledi: “Bu akşam acelem yok. Sen?” Omuz silktim: “Fark etmez.”
Gece yarısına kadar konuştuk. Çocukluktan—ailesiyle gece pazarlarını severmiş, bende de benzer anılar. Uykusuz gecelerden—o caz dinler, ben eski dizilere kaçar. Sanki yalnızlığımızın karanlığında minik ışıklar yaktık. O gece Bitcoin lafı geçmedi, ben de bunun bir “anlaşma” olduğunu unuttum. Bar’dan çıkarken şafak söküyordu. Metroya kadar geçirdi, dedi ki: “Teşekkürler, cidden.” Sırıtıp, “Bu 60 dakikadan fazlaydı,” dedim. Başını salladı: “Bunu satın almadım. Sen verdin.”
Evde BTC Sugar Dating’i açtım, profiline baktım, boğazım düğümlendi. Bitcoin cüzdanımda, ama o gecenin değeri? Paha biçilemez. Maskeli bir şehirde, İstanbul’da, BTC Sugar Dating beni ona getirdi—kuralları dürüstlükle yıkan birine. Zamanını aldım sanıyordum, ama o bana paradan kıymetli bir gece verdi.
